۴ سازه تاریخی آب ایران در انتظار ثبت جهانی
تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۲۰۶۵۷۷
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از شبکه خبری آب ایران مهرزاد احسانی رئیس حوضه آبریز رودخانه زهره جراحی و حوضه‌های جنوبی و دبیر کمیته ملی آبیاری و زهکشی دبا اشاره به فعالیت‌های این کمیته ملی اظهار کرد: کمیته ملی آبیاری و زهکشی یک نهاد فراسازمانی متشکل از اساتید دانشگاه، وزارت نیرو، جهاد کشاورزی، بخش‌های مشاور، پیمانکار و ترکیبی از این مجموعه است که ساختار اولیه کمیته ملی آبیاری و زهکشی را تشکیل می‌دهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی گفت: این کمیته در ایران یکی از فعال‌ترین کمیته‌های عضو کمیسیون بین‌المللی آبیاری و زهکشی است و شامل ۷۸ کشور عضو بوده و مقر آن نیز در کشور هند قرار دارد.
این مقام مسئول با توجه به اینکه یکی از نایب رئیسان کمیسیون بین‌المللی ایران به شمار می‌رود، افزود: این کمیسیون هرساله ایده‌ها و طرح‌های برگزیده و منتخبی را که کشورهای مختلف با موضوع صرفه‌جویی آب در نظر دارند یا فعالیتی را به انجام رسانده باشند، دریافت می‌کند و در مقایسه با کشورهای مختلف به عنوان یک مسابقه به طرح‌های برگزیده جایزه نقدی ۲ هزار دلاری اهدا می‌شود.
احسانی با توضیح رقابت‌های کمیسیون بین‌المللی خاطرنشان کرد: این رقابت‌ها در چهار محور صرفه‌جویی از جمله فناوری، صرفه‌جویی در زمینه مدیریت، صرفه‌جویی از منظر کشاورزان و دیگری جایزه ویژه بخش جوان که شامل افراد زیر ۴۰ سال است، تقسیم می‌شود.
وی تصریح کرد: در حال حاضر ایران طرح‌های مورد نظر خود را در هر چهار بخش آماده و در مهلت مقرر تعیین شده برای کمیسیون ارسال کرده است.
دبیر کمیته ملی آبیاری و زهکشی ایران همچنین در ادامه فعالیت‌های کمیسیون بین‌المللی تصریح کرد: از دیگر فعالیت‌های این نهاد بین‌المللی بررسی و ثبت سازه‌های تاریخی آب است به این نحو که پس از دریافت اطلاعات این سازه‌ها، مشخصات آن با شورای جهانی آب به اشتراک گذاشته می‌شود و به وسیله کمیسیون بین‌المللی آبیاری و زهکشی به ثبت می‌رسد که هر کشور سالانه ظرفیت ثبت حداکثر ۴ طرح را دارا است؛ در این خصوص نیز در مهلت مقرر، ۴ طرح توسط ایران پیشنهاد شده و در صورت تصویب به عنوان آثار تاریخی آب ایران اضافه خواهد شد.
وی با بیان تألیفات انجام شده با موضوع آبیاری و زهکشی در این کمیته بیان کرد: در بعد فعالیت‌های داخلی نیز حدود ۱۵ کتاب در کمیته ملی آبیاری و زهکشی در حال تألیف است که از این میان دو جلد کتاب با موضوع زهکشی آماده چاپ است که به زودی منتشر خواهد شد.
احسانی خاطرنشان کرد: همچنین کتاب «آب سبز» با محوریت دستورالعمل‌های علمی و عملی مصرف آب در مزرعه و بهبود بهره‌وری آب سبز در ایران و جهان، تا یک ماه آینده به انتشار می‌رسد و تا پایان سال جاری نیز حدود ۸ کتاب دیگر منتشر خواهد شد.
کد خبر 6090104منبع: مهر
کلیدواژه: وزارت نیرو ایران ایران پیش بینی وضعیت هوا وضعیت آب و هوا وزارت راه و شهرسازی سازمان هواشناسی بورس شرکت توانیر سامانه بارشی صادرات غیرنفتی کشاورزی قیمت دلار بانک مرکزی مهرداد بذرپاش تهران کمیته ملی آبیاری و زهکشی کمیسیون بین المللی صرفه جویی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۲۰۶۵۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشاورزی و سیستم‌های آبیاری ایران باستان
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، ایرانیان باستان استاد کشاورزی و آبیاری بودند و از روشهای ابتکاری که واقعاً جلوتر از زمان خود بود بهره می‌بردند. ایرانیان با درک عمیقی که نسبت به سرزمین خود و ضرب‌آهنگ طبیعت داشتند، به عنوان پیشگامان عرصه کشاورزی و آبیاری ظاهر شدند. زبردستی آنها در به کارگیری نیروی آب در تبدیل زمین‌های بایر به مزارع حاصلخیز الهام‌بخش نسل‌های مختلف بوده است. پیشرفت‌های علمی ایرانیان باستان در کشاورزی و آبیاری واقعاً چشمگیر بود. روشهای نوآورانه و شیوههای کشاورزی پایدار آنها تا به امروز همچنان هدایت‌گر شیوههای کشاورزی بوده است.
سیستم‌های نوآورانه آبیاری
ایرانیان باستان در حوزه آبیاری واقعاً از زمان خود جلوتر بودند و شاهد این مدعا سیستم قناتی است که نشان‌دهنده مهارت مهندسی قابل توجه آنهاست. قنات که در برخی مناطق به نام کاریز نیز شناخته می‌شود، شبکه ی پیچیده ای از کانال‌های زیرزمینی بوده که برای انتقال موثر آب از چشمه‌های کوهستانی به مناطق کشاورزی استفاده می‌شده است. این راه حل ماهرانه به ایرانیان اجازه می‌داد تا بر چالش‌های آب و هوای خشک و نیمه خشک غلبه کرده و زمین‌های بایر و غیرمولد را به مناطق کشاورزی حاصلخیز تبدیل کنند.
ساخت و نگهداری قنات‌ها مستلزم برنامه‌ریزی دقیق و تلاش جمعی بود. برای شروع یک شفت عمودی از سطح به پایین تا سطح منبع آب حفر میشد. از این نقطه، یک تونل با شیب ملایم، اغلب به طول چندین کیلومتر، حفر میشد تا آب را به مقصد مورد نظر برساند. هر چند صد متر، شفت‌‌های تهویه ای موسوم به شفت‌‌های هوا حفر میشد تا ورود جریان هوای تازه را تضمین و به حذف رطوبت اضافی کمک کند. این شفت‌ها کارهای تعمیر و نگهداری را نیز تسهیل می‌کرده اند.
یکی از جنبه‌های چشمگیرو قابل توجه قنات، توانایی آن در حفظ دمای نسبتاً ثابت و خنک در طول سال، محافظت از آب منتقل‌شده از تبخیر بیش از حد و حفظ آن در دمای مطلوب برای مصارف کشاورزی بود. همچنین، طبیعت زیرزمینی قنات‌ها به محافظت از آب در برابر آلودگی احتمالی و خلوص آن برای مصرف و آبیاری نیز کمک می‌کرده است.
تناوب زراعی و حفاظت از خاک
ایرانیان باستان در شیوههای کشاورزی پایدار پیشگام بودند. آنها با شناخت اثرات مضر تک کشت بر سلامت خاک، روشهای نوآورانه‌ای مانند تناوب زراعی را برای حفظ حاصلخیزی زمین خود اجرا کردند. در اصل، تناوب زراعی شامل کشت محصولات مختلف به روشی متوالی در یک مزرعه در فصول مختلف است. این کار ضمن جلوگیری از تخلیه مواد مغذی خاص خاک، تجمع آفات و بیماری‌ها را کاهش می‌دهد. ایرانیان با چرخش کشت محصولات کشاورزی، سیستم کشاورزی متعادل تر و پایدارتری را تضمین کردند که در نهایت منجر به افزایش محصول و سلامت طولانی مدت خاک میشد.
به غیر از تناوب کشت، ایرانیان باستان ضرورت استفاده از مواد آلی مانند کود و کمپوست (پسماندهای آلی تجزیه‌شده) را نیز درک کرده و بر اهمیت پر کردن مواد مغذی خاک از طریق روشهای طبیعی تاکید داشتند نه اینکه صرفا به کودهای مصنوعی تکیه کنند. کود و کمپوست به عنوان منابع غنی از مواد آلی عمل کرده، فعالیت میکروبی سالم را در خاک، ترویج و به بازیافت مواد مغذی کمک می‌کنند. این عمل نه تنها حاصلخیزی خاک را افزایش می‌دهد، بلکه به حفظ زیست بوم کشاورزی مولد و انعطاف پذیر نیز کمک می‌کند.
از سوی دیگر، تاکید ایرانیان بر شیوههای کشاورزی پایدار فراتر از دستاوردهای مستقیم کشاورزی بود. آنها دریافتند حفاظت از خاک برای پایداری طولانی مدت فعالیت‌های کشاورزی آنها ضروری است و با مراقبت از سلامت و حاصلخیزی خاک، اطمینان حاصل کردند که نسل‌های آینده به زمین‌های کشاورزی مولد دسترسی خواهند داشت. این رویکرد آینده نگرانه نشان دهنده احترام عمیق آنها به زمین و تعهدشان به حفظ آن برای استفاده در آینده است.
در یک زمینه گسترده تر، تعهد ایرانی‌های باستان به شیوههای کشاورزی پایدار را می‌توان به عنوان شاهدی بر رابطه هماهنگ آنها با طبیعت در نظر گرفت. آنها به جای بهره برداری از زمین برای منافع کوتاه مدت، درک ژرفی از فرآیندهای بوم شناختی، ایجاد و شیوه‌هایی را اجرا کردند که هماهنگ با سیستم‌های طبیعی کار می‌کرد. این رویکرد نه تنها حاصلخیزی کشاورزی آنها را حفظ ، بلکه به رفاه کلی جوامع آنها نیز کمک کرد.
کشاورزی پلکانی
زمین در ایران باستان همیشه هموار نبود، اما ایرانیان اجازه ندادند که چنین پدیده طبیعی مانع آنها شود! آنها شیب‌های پلکانی (کرت‌هایی) را در دامنه تپه‌ها ساختند تا سطوح صاف برای کشاورزی ایجاد کنند. این کار نه تنها از فرسایش خاک جلوگیری می‌کرد، بلکه از زمین‌های زراعی محدود نیز به خوبی استفاده کرد و راه حل هوشمندانه آنها برای کشاورزی در زمین‌های چالش برانگیز را به نمایش گذاشت.
انتهای پیام/
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد